“เล่าเรื่องไทยให้เพื่อนญี่ปุ่นฟัง”
「日本語で読むタイ物語」
เป็นผลงานการแปลนิทาน ตำนาน ตลอดจนวรรณกรรมไทยเป็นภาษาญี่ปุ่นของนิสิตในรายวิชา 2223466 การแปลไทย-ญี่ปุ่น ปีการศึกษา 2563
การแปลนิทานเป็นหนึ่งในแบบทดสอบความสามารถในการใช้กลวิธีการแปลต่าง ๆ ที่นิสิตได้เรียนไป ไม่ว่าจะเป็นการทับศัพท์ การอธิบายเพิ่มเติม การแปลตรงตัว การใช้ศัพท์สำนวนที่ใกล้เคียง ฯลฯ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวภาษาไทยให้เป็นภาษาญี่ปุ่นที่ดี โดยคงความหมายเดิมอย่างครบถ้วนและใช้ลีลาภาษาปลายทางที่เหมาะสม
หมายเหตุ: การแปลผลงานชุดนี้ นิสิตจะเป็นผู้เลือกเรื่องที่จะแปลมาเอง จากนั้นเรียบเรียงใหม่เป็นต้นฉบับภาษาไทยความยาวประมาณ 1 หน้ากระดาษ A4 แล้วจึงแปลเป็นภาษาญี่ปุ่น แต่ในที่นี้ ขอลงเฉพาะบทแปลภาษาญี่ปุ่น
********************************
เรื่องที่ 2 ก่องข้าวน้อย
แปล: นางสาวชนิกานต์ สุขประสงค์
ภาพประกอบ: นางสาวพรรษชล วินิยกูล
********************************
『小さなお弁当』
むかしむかし、ある村に貧しい農民の母と息子が住んでいました。息子は大人になると、年老いた母の面倒を見ながら、家族の生活がよくなるよう、まじめに働いていました。田植えの季節には、息子は毎日、朝早くから農作業に行き、母はお弁当を用意して田んぼまで息子に届けに行っていました。
ある日、母は寝坊して、お弁当を用意するのがいつもより遅くなってしまいました。畑を耕している息子は空腹で母を待っていました。しかし、太陽が高く昇っても母がまだ来なかったので、仕事をやめて、水牛に自由に草を食べさせて、木の下へ休みに行きました。息子は落ち着かない気持ちでぼんやりと家を見ながら、母がお弁当を持ってくるのを待っていました。太陽が高く昇れば昇るほど、日差しが強くなって、おなかもますます空いてきました。
ようやく母がいつものお弁当を持ってきました。空腹のせいでそのお弁当はいつもより小さく見えました。息子はこんなに小さなお弁当ではお腹がいっぱいにならないと思って、腹を立てました。空腹と怒りに駆られた息子は、近くにある棒を取って、母を殴ってしまいました。そして、弁当を食べ始めました。
しかし、おなかがいっぱいになるまで食べても、お弁当の箱が空になりませんでした。そのとき、自分が空腹のせいで母を殴ってしまったことを思い出し、急いで母を抱えましたが、もう遅かったのです。母はもう死んでいました。息子は自分がうっかり母を殺してしまったことを悲しく思い、また罪の重さを感じたため、仏塔を建てて罪を償うことにしました。そのとき、この話を知っている人々にも手伝ってもらいました。その仏塔は空高く建てられて、「プラタート・ゴンカオノイ」（小さなお弁当の仏塔）という名前で今日まで親しまれています。
สามารถติดตามข้อมูลที่น่าสนใจ ข่าวสารประชาสัมพันธ์อื่น ๆ เกี่ยวกับสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ที่ facebook: สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น อักษรศาสตร์ จุฬาฯ
