โคะโตะ เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดของญี่ปุ่น เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า คิน มีลักษณะคล้ายจะเข้ มีต้นกำเนิดจากประเทศจีนและเผยแพร่เข้าประเทศญี่ปุ่นราวต้นสมัยนะระ ส่วนมากใช้บรรเลงประกอบการแสดงกะงะกุ（雅楽）ต่อมาได้หายสาบสูญไปราวปลายสมัยเฮอัน และกลับมานิยมเล่นกันอีกครั้งราวต้นสมัยเอะโดะ ความยาวของโคะโตะมีประมาณ 1.2 เมตร มีทั้งหมด 7 สาย ใช้ดีดด้วยนิ้วเปล่ามือขวาหรืออาจสวมที่ครอบนิ้ว ส่วนนิ้วมือซ้ายใช้กดสายเพื่อให้เกิดเสียงแตกต่างกันไป จุดที่กดมีทั้งหมด 13 ตำแหน่ง ในสมัยโบราณผู้บรรเลงจะนั่งบนพื้นแต่ปัจจุบันมีการนั่งบรรเลงบนเก้าอี้ด้วย หากไม่มีเครื่องดนตรีอื่นก็มักจะบรรเลงโคะโตะหลายตัวประสานเสียงต่อเนื่องกัน ผู้บรรเลงที่มีความเชี่ยวชาญสูงสุดนิยมนั่งทางซ้ายสุดเมื่อมองจากด้านของผู้ฟัง
วินัย จามรสุริยา
