ทีมเบสบอลโยะมิอุริ ไจแอนตส์ หรือ ชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า “โยะมิอุริ เคียวจินงุน”（読売巨人軍）（“เคียวจิน” แปลว่า มนุษย์ร่างใหญ่หรือ giant ในภาษาอังกฤษ）เป็นทีมเบสบอลอาชีพทีมแรกของประเทศญี่ปุ่น ก่อตั้งขึ้นในชื่อ “ดะอินิปปอน โตเกียว ยะกิว คุระบุ” เมื่อปี ค.ศ. 1934 ต่อมาในปี ค.ศ. 1936 ได้เป็นกำลังหลักในการผลักดันให้เกิดลีกเบสบอลอาชีพในประเทศญี่ปุ่น ไจแอนตส์ยังเป็นทีมเบสบอลอาชีพที่มีประวัติความเป็นมายาวนานที่สุดในประเทศญี่ปุ่น มีการเปลี่ยนชื่อทีมหลายครั้ง ในปี ค.ศ. 1935 มีชื่อว่า “โตเกียว เคียวจินงุน” ต่อมาในช่วงปี ค.ศ. 1947 – 2001 ชื่อว่า “โตเกียว โยะมิอุริ เคียวจินงุน” และมีชื่อเล่นว่า “โยะมิอุริ ไจแอนตส์” นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 2002 เป็นต้นมาใช้ชื่อว่า “โยะมิอุริ เคียวจินงุน” แต่โดยทั่วไปชาวญี่ปุ่นเรียกชื่อทีมนี้ว่า “เคียวจิน” หรือ “เคียวจินงุน” เป็นหนึ่งในทีมที่สังกัดเซ็นทรัลลีก（ส่วนอีกลีกหนึ่ง ได้แก่ แปซิฟิกลีก ）มีสนามที่เป็นบ้านของตัวเองอยู่ในกรุงโตเกียว ซึ่งในช่วงปี ค.ศ. 1936 – 1987 สนามดังกล่าวมีชื่อว่าสนามเบสบอลโคระกุเอ็น ต่อมาได้รับการปรับปรุงและเปลี่ยนชื่อเป็นสนามเบสบอลโตเกียวโดม（สนามเบสบอลแบบปิดที่สามารถทำการแข่งขันได้ในทุกสภาพอากาศแห่งแรกของญี่ปุ่น）ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1988 บริษัทแม่ที่คอยสนับสนุนทีมอย่างเป็นทางการได้แก่กลุ่มบริษัทหนังสือพิมพ์โยะมิอุริ
ตั้งแต่ก่อตั้งทีมจนถึงปี ค.ศ. 1949 ทีมไจแอนตส์เคยชนะเลิศทั้งหมด 9 ครั้ง และตั้งแต่มีการแยกเป็น 2 ลีกในปี ค.ศ. 1950 จนถึงปัจจุบัน（ค.ศ. 2019）ทำสถิติเป็นแชมเปี้ยนของลีกรวมทั้งสิ้น 37 ครั้ง และชนะการแข่งขันซีรีส์ญี่ปุ่น（การแข่งขันระหว่างแชมเปี้ยนของเซ็นทรัลลีกและแปซิฟิกลีก เพื่อตัดสินว่าทีมใดจะได้เป็นแชมป์ของญี่ปุ่น）รวม 22 ครั้ง นับเป็นสถิติสูงสุดของทีมเบสบอลที่ยังมีอยู่ในปัจจุบันทั้งในด้านจำนวนครั้งและอัตราการชนะ โดยเฉพาะในยุคที่คะวะกะมิ เทะท์ซุฮะรุ（川上哲治เมื่อสมัยเป็นนักกีฬาใช้ชื่อว่า Kawakami Tetsuji）เป็นโค้ชคือในช่วงปี ค.ศ. 1965 – 1973 ซึ่งเป็นช่วงที่มีนักเบสบอลระดับซูเปอร์สตาร์ไม่ว่าจะเป็นนะงะฌิมะ ฌิเงะโอะ（長嶋茂雄）หรือโอ ซะดะฮะรุ（王貞治）ร่วมทีมอยู่ด้วยนั้น ไจแอนตส์สามารถทำสถิติได้เป็นแชมป์ของญี่ปุ่นถึง 9 ปีติดต่อกัน จนในตอนนั้นมีคำกล่าวที่ว่า “เคียวจิน ทะอิโฮ ทะมะโงะยะกิ"（巨人・大鵬・卵焼き）ซึ่งเป็นการยกตัวอย่างสิ่งที่เด็ก ๆ ในสมัยนั้นชื่นชอบ อันได้แก่ทีมไจแอนตส์ซึ่งแข็งแกร่งเกินทีมอื่น ๆ อย่างเทียบไม่ติดและเป็นที่หลงใหลใฝ่ฝันของเด็ก ๆ นักซูโม่ผู้มีชื่อเสียงอย่างทะอิโฮ และทะมะโงะยะกิหรือไข่เจียวหนาฟูแบบญี่ปุ่นที่เด็ก ๆ ชอบกิน
中山光男เขียน
ชมนาด ศีติสาร แปล
