ภาษาญี่ปุ่นมีลักษณะพิเศษ 3 อย่าง คือ ตัวอักษร คำศัพท์ และการเรียงลำดับคำในประโยค
1. ตัวอักษร ภาษาญี่ปุ่นมีเอกลักษณ์ที่ไม่มีในภาษาอื่นคือ มีการใช้ตัวอักษรมากกว่า 1 ชนิด ได้แก่
1.1 อักษรคะนะ แบ่งเป็น 2 ชนิด คือ อักษรฮิระกะนะและอักษรคะตะกะนะ（ชนิดละ 46 ตัวอักษร）
1.2 อักษรคันจิ（อักษรจีน）
1.3 อักษรโรมัน
อักษรคะนะเป็นอักษรแสดงเสียง อักษร 1 ตัวอักษรแสดงเสียงอ่าน 1 เสียง ส่วนอักษรคันจิแสดงทั้งเสียงและความหมาย อักษรคันจิ 1 ตัวอักษรอาจมีเสียงอ่านเสียงเดียวหรือหลายเสียง แสดงความหมายเดียวหรือหลายความหมาย
อักษรคะนะ 1 ตัว ประกอบด้วยเสียงสระ หรือเสียงพยัญชนะและเสียงสระ นับเป็น 1 พยางค์ อักษรคะนะทุกตัวจะต้องมีเสียงสระกำกับ เสียงพยัญชนะ 1 เสียงไม่สามารถออกเสียงได้ ยกเว้นเสียง N ซึ่งเป็นเสียงลงท้ายคำเทียบเท่ากับเสียงตัวสะกด “น, ม, ง” ในภาษาไทย
ปรกติการเขียนประโยคภาษาญี่ปุ่น 1 ประโยค จะใช้ตัวอักษรหลายชนิดแล้วแต่ประเภทของคำ เช่น
（1）
หรืออาจเขียนเป็นอักษรฮิระกะนะล้วน อักษรคะตะกะนะล้วน หรือใช้อักษรโรมันล้วนก็ได้ แต่ไม่เป็นที่นิยม
2. คำศัพท์ ในภาษาญี่ปุ่นมีทั้งคำศัพท์ที่ใช้ในภาษาญี่ปุ่นมาแต่เดิม คำศัพท์ที่รับมาจากภาษาจีน และคำศัพท์ที่รับมาจากภาษาต่างประเทศอื่น ๆ นอกเหนือจากภาษาจีน คำบางคำอาจมีใช้ทั้งคำที่เป็นคำภาษาญี่ปุ่นแท้ และคำที่รับมาจากภาษาอื่น เช่น คำว่า “รถยนต์” ใช้ทั้ง “車”（คำภาษาญี่ปุ่นแท้）“自動車”（คำที่รับมาจากภาษาจีน “自動車”）และ “カー”（รับมาจากภาษาอังกฤษ “car”）แต่ใช้ในบริบทที่แตกต่างกัน
3. การเรียงลำดับคำในประโยค ภาษาญี่ปุ่นจะมีการเรียงลำดับคำดังนี้คือ ภาคแสดงหลักจะอยู่ท้ายประโยค ส่วนประกอบอื่น ๆ ของประโยค เช่น ประธาน กรรมตรง และกรรมรอง จะอยู่หน้าภาคแสดงหลัก โดยมีหน่วยคำที่เรียกว่าคำช่วย（particle）อยู่ท้ายคำ ๆ นั้น เพื่อบอกหน้าที่ของคำ ๆ นั้นว่าทำหน้าที่อะไรในประโยค ทั้งนี้สามารถสลับลำดับของคำเหล่านี้ได้โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก เช่น
（2）
（3）
นอกจากนี้ คำขยายจะต้องอยู่หน้าคำที่ถูกขยาย เช่น “暑い日”（ร้อน-วัน）แปลว่า “วันที่อากาศร้อน” คำคุณศัพท์ 暑い（ร้อน）ทำหน้าที่ขยายคำนาม 日（วัน）ดังนั้น 暑い จึงอยู่หน้า 日หรือ “早く来る”（เร็ว ๆ -มา）แปลว่า “มาเร็ว ๆ” คำวิเศษณ์ 早く（เร็ว ๆ）ทำหน้าที่ขยายคำกริยา 来る（มา）早く จึงอยู่หน้า 来る
บุษบา บรรจงมณี
รายการอ้างอิง :
金田一春彦（1981）『新NHK市民大学叢書10日本語の特質』日本放送出版協会
